DOĞAÇLAMA TİYATRO

Bir oyunculuk yöntemi; daha önce belli bir sözel ya da mimiksel-davranışsal sahne 

saptaması olmaksızın oyun oynama. Modern Doğaçlama Tiyatro, oyuncuların spontane bir 

şekilde oyunculuk yapmaları için kullandıkları doğaçlama oyun tekniklerini içeren bir tiyatro 

biçimidir. Oyuncular diyalogu, mekanı ve olay örgüsünü doğaçlama olarak ortaya çıkarırken 

yönlendirmek için seyircinin önerileri (yönelim) alınır. Aslında Doğaçlama Tiyatro tarihteki 

en eski gösteri türlerinden biridir. Doğaçlama tiyatrosunun ilk örneklerine antik çağda mimus 

ve pantomimus'ta rastlanabileceği gibi, en çok da tuluat tiyatrosunda rastlanır. Doğaçlama 

Tiyatro seyirciyle interaktif bir ilişki kurulmasına izin verir. Doğaçlama tiyatro grupları çoğu 

zaman seyirciden bir ilham kaynağı niteliğinde yönelimler alır, bu seyirciyi de oyuna 

katmanın bir yöntemi olmakla birlikte, performansın önceden yazılmış bir metne dayalı 

olmadığını da kanıtlamak anlamına gelmektedir. Doğaçlama bir sahnenin başarılı olması için, 

oyuncuların hep birlikte sahnenin parametrelerine ve aksiyonlarına uygun hareket etmesi, 

birlikte yaratım hali içerisinde olması gerekir. Oynanan sahnedeki söylenen her bir sözcük, 

yapılan her bir teklif, sahnenin gerçekliğine dair oluşturulan her bir öğe önemlidir. Bu diğer 

bir karaktere verilen isim, tanımlanan bir ilişki, mekan ya da fiziksel çevreyi yaratmak 

amacıyla kullanılan her bir mim olabilir.